Share Week 2020

zdjęcie: Markus Winkler 

Przyznam, że trochę mi jakoś tegoroczny Share Week nieomal umknął, pewnie też po części ze względu na okoliczności.

Prawda też jest taka, że za wiele się nie zmieniło w moich blogowych upodobaniach od zeszłego roku, a nawet, jeśli już, to chyba czytam trochę mniej blogów, niż czytałam.

Z różnych powodów.

Przez chwilę nawet się zastanawiałam, czy brać udział w tegorocznej edycji, czy też może po prostu zalinkować do mojego zeszłorocznego wpisu.

Niemniej jednak, po namyśle doszłam do wniosku, że niektóre z moich ulubionych blogów bardzo ewoluowały i grzechem byłoby o tym nie wspomnieć.

Odkryłam też jeden nowy blog, i choćby po to, żebyście go poznali, warto żebym oderwała się na chwilę od scrollowania memów i wam napisała tę notkę.

Oto moje tegoroczne typy (linki w tytułach blogów!!!):

Punkt siedzenia…

… czyli dawne LifeByBea. Powiem wam, że to jest po prostu kosmos, jak bardzo można w ciągu roku rozwinąć swojego bloga. Jak pamiętacie, czytałam Beatę zanim to było modne (w zeszłym roku na przykład) i już wtedy był to blog zajebisty, charakterystyczny i z pazurem.

Od tamtej pory jednak, Beata nie przestawała się rozwijać i jej uroczy, bezpretensjonalny blog, który tak lubiłam, zamienił się w internetowy magazyn z najwyższej półki, smakowity zarówno w formie, jak i w treści.

Znajdziemy u niej recenzje książek (również przedpremierowe), które naprawdę dobrze się czyta (a ja generalnie nie cierpię czytać recenzji książek!), tipy kulinarne, rzetelne i ciekawie napisane testy kosmetyków, czy też wreszcie mój absolutnie ukochany cykl “Przerwa na kawę”, w którym Beata zbiera dla nas różne bieżące newsy i ciekawostki, opatrując je swoim dowcipnym komentarzem.

Znajdziemy tam też, przede wszystkim, Beaty “punkt siedzenia”, czyli jej własne, subiektywne spojrzenie na rzeczywistość– trochę zaczepne, czupurne, nierzadko bezkompromisowe, ale też pokazujące niesamowitą wrażliwość oraz, przede wszystkim, jej cudownie ironiczny, momentami czarny humor.

I chociaż za niektóre herezje, które wypisuje, biłabym ją nahajem po białych plecach, to nie da się jej jednak odmówić, że prowokuje mnie do myślenia, do zmiany perspektywy, no i że jest po prostu piekielnie inteligentna.

Myślę, że jeszcze kiedyś będę dumna z tego, że czytałam ją prawie od samego początku.

Jestem też bardzo ciekawa, czym jeszcze nas zaskoczy- bo nie mam wątpliwości, że jest dopiero na początku swojej drogi.

Blog Biały

Muszę wam przyznać, że jeśli chodzi o odkrywanie nowych blogów, to jestem coraz większym zblazem.

Nie jestem fizycznie w stanie śledzić wszystkich blogów, które mnożą się przecież jak grzyby po deszczu. Nie za bardzo mam czas (ani ochotę, nie będę wam kłamać) eksplorować blogosferę i odkrywać nowych twórców.

Mam zapierdol na Instagramie, umówmy się, a doba ma tylko 24 godziny.

Niemniej jednak, powyższe podejście omal nie sprawiło, że przegapiłabym bloga Kasi, i jest to wizja dość przerażająca.

Na szczęście jakiś Blogowy Anioł Stróż czuwał nade mną i dzięki niemu odkryłam prawdziwą perełkę, a jednocześnie jedyny debiut w moim tegorocznym zestawieniu.

Blog Biały to z założenia “blog o niezależności i wolności”, i rzeczywiście znajdziemy tam trochę arcyciekawych artykułów o pieniądzach i Kasi podejściu do finansów- ogromnie wam polecam, bo to naprawdę bardzo wartościowa lektura.

To, co jednak przyciąga mnie na jej bloga jak magnes, to ten wyborny, jedyny w swoim rodzaju styl pisania. Mój Boże, ależ ta dziewczyna pisze! Merytorycznie, rzetelnie, bez zbędnych ozdobników, a jednocześnie tak, że nie można się oderwać.

Uwielbiam jej mądry, wyważony feminizm, jej ciekawe przemyślenia na tematy wszelakie, jej niesamowicie dojrzałe spojrzenie na aktualną sytuację.

Nie znajdziecie u niej tekstów pisanych na kolanie ani żadnego pitu pitu z serii “misięwydaje”.

Każdy jej post to pasjonujący, merytoryczny i rewelacyjnie napisany artykuł– konkretny, poparty, gdy trzeba, liczbami i źródłami, zawsze, nieodmiennie, dający mi do myślenia.

To są naprawde wartościowe i pasjonujące treści, a przy tym Kasia wydaje się rewelacyjną, zabawną i przesympatyczną dziewczyną. Która, jak trzeba, to i babę wielkanocną upiecze, i to taką, że nie ma chuja we wsi.

Z czystym sumieniem- gorąco polecam.

Z pamiętnika buntownika

No może ja i jestem nudna, ale jak jest dobrze, to po co psuć?

Przez miniony rok nie opuściłam ani jednego wpisu Mefistowego i nadal, nieustająco, jego blog jest dla mnie wytchnieniem, oderwaniem od rzeczywistości i czasoumilaczem.

Coincidence? I think not.

Mefistowy to nadal przede wszystkim źródło niezwykle rzetelnych i rewelacyjnie napisanych recenzji gier, które powoli stają się sztuką same w sobie, bo naprawdę nie trzeba grać w gry, żeby je czytać z zapartym tchem. (Na co ja jestem żywym dowodem!)

Niemniej jednak, blog Mefistowego również przez ostatni rok bardzo się rozwinął.

Na największą uwagę zasługuje jego cykl “Wędrowiec z Krańca Czasu”, cudowna, baśniowa historia, która troszeczkę kojarzy mi się z moją ulubioną “Neverending story”. Uważam, że jest to naprawdę świetnie napisane i jaram się każdym odcinkiem, normalnie jak przy jakimś serialu! Tylko patrzeć, aż Netflix odezwie się do Mefistowego w sprawie ekranizacji.

Ani odrobinę nie wyszła z formy Całość (dawna Połówka Mefistowego, która dość dobitnie mu uzmysłowiła, że żadną “połówką” nie jest i sobie wyprasza!), cykl “Złote mądrości Połówki” to jest, jak sama nazwa wskazuje, czyste złoto. A przy tym uderza, w każdej notce z tego cyklu, jak bardzo Mefistowy jest z tej swojej Całości dumny i jak bardzo ją kocha. To wzrusza nawet mnie, a ja jestem przecież martwa w środku.

Wciąż też lubię podróżować z Mefistowym i jego rodziną, co jest dość ciekawe, bo ja naprawdę nienawidzę czytać o cudzych podróżach (nie chcę wam mydlić oczu- jestem po prostu zawistnym Januszem, i tyle), i są dosłownie ze trzy wyjątki, gdy takie teksty mnie nie irytują.

Kącik Podróżniczy u Mefistowego jest bez wątpienia jednym z nich, bo te kameralne, z taką niezwykłą czułością opisywane wycieczki Mefistowego, Całości i ich małego Smoka, wywołują we mnie tylko pozytywne uczucia.

Równie gorąco, jak w zeszłym roku- polecam. To dla mnie przyjemność patrzeć, jak Mefistowy się rozwija na moich oczach. A on przy tym wszystkim jeszcze rysuje!!! Ja wciąż czekam na te obiecane komiksy!

*

Tak bonusowo, poza konkursem (bo nie jest to blog) chciałabym wam jeszcze polecić magazyn-newsletter Outriders.

To jest cudowna inicjatywa i jednocześnie dziennikarstwo na naprawdę najwyższym poziomie.

W każdy piątek rano dostaję od nich maila z garścią wyselekcjonowanych informacji ze świata, z różnych dziedzin- nauki, nowych technologii, gospodarki, polityki.

Np. o tym, jak sztuczna inteligencja pomaga chronić wieloryby. O wykonanym przez naukowców zdjęciu czarnej dziury (obiekt wielkości grejfruta!), odległej o 5 mld lat świetlnych od Ziemi. O jednostronnym zawieszeniu broni w Jemenie przez Arabię Saudyjską, w związku z pandemią.

I o wiele, wiele więcej rzetelnego dziennikarstwa.

Jeśli macie dość stronniczych informacji o przepychankach polityków w naszym grajdołku oraz wszechobecnej w mediach dezinformacji, to może być dla was cudowna odtrutka.

Mówimy o internetowym magazynie w formie newslettera, przygotowanym przez profesjonalnych dziennikarzy i reporterów.

Naprawdę, życzyłabym sobie, żeby mainstreamowe media reprezentowały choć zbliżony poziom- niestety, wszyscy wiemy, jak jest.

Z całego serca polecam!

*

Uff, no i to by było na tyle w tym roku!

Oczywiście zachęcam was do obczajenia blogów z mojej zeszłorocznej listy, bo tam zebrałam wszystkich twórców, których obserwuję. Większość z nich dalej czytam i jak najbardziej polecam. Niestety, w tym zestawieniu polecić mogłam tylko trzy blogi.

Jeśli zaś chcecie podzielić się ze mną jakimś fajnym miejscem w sieci, to komentarze są wasze!